NEDEN KOŞUYORUM?

Yine aylardan Kasım ve yine İstanbul Vodafone maratonu.

Tabii ki yardım koşusu yapılacak. Tüm yaz koştun, yüzdün, zumba yaptın son derece antrenmanlısın. Hatta Kasım Başı Bodrum’da Aquamasters’da da yarıştın. Koruncuk İzmir için kulaç attın. Adımlarının da anlamı olmalı. Ama hangi STK ya diye düşünürken KODA – Köy Okulları Değişim Ağı inisiyatifi çıktı karşıma.

 Fikir, çoğu zaman yoksunluklarıyla gündeme gelen köy okullarının, aslında hayalimizdeki eğitim için büyük fırsatlar sunabileceği inancıyla ortaya çıkmış. Türkiye’nin dört bir yanındaki köylerde çalışan idealist öğretmenler, eşit eğitimin gücüne inanan eğitmenler, değişime inancı tam eğitim gönüllüleri olarak bir araya gelip yola çıkmışlar. Bu yolun adını da KODA koymuşlar.

Herşeyin başının EĞİTİM olduğuna yürekten inanan ben, düşünmeden kabul ettim KODA için koşmayı. İnanın, köy deyip Anadolu’nun ücra köşelerine gitmenize gerek yok. Büyük şehirlerde yaşadığımız yerlerin çok yakınlarında, nitelikli eğitimden çok uzak kalan çocuklarımız var. Ve onlar bizim geleceğimiz.  Detaylı incelemek isteyenler için https://www.kodegisim.org/

Yeni kurulan, uluslararası organizasyonel gelişim derneğimiz IODA Türkiye Koşu takımımızla heyecanla bağış topladık ve KODA Gönüllüleri olarak çorbaya tuz kattık. İşimiz bitti mi hayır. Destek hep destek olmalıyız. O çocukların, ayırımcılıktan, tacizden, yobazlıktan uzak, gülerek ve mutlu büyümeleri, dünya gelişimlerini takip edebilmeleri ve ülkemizin geleceği için çalışabilmeleri bizim bugünlerde onlara vereceğimiz destek ile mümkün. O yüzden STK lar hangisi olursa olsun çok değerli. Boş vaktiniz olsun olmasın vakit ayırıp, büyük bütçelere gerek olmadan medeni bir ülkede yaşamak istiyorum diye şikayet etmek yerine destek olun. İnanın içiniz bambaşka bir mutlulukla doluyor.  

Ama bu koşuda öyle bir tecrübe yaşadım ki, gerçekten benim 15 K yı bitirebilmem de büyük motivasyon oldu. Yarıştan önceki hafta üşüttüm ve hastaydım. Ama önemli değil amacım iyi derece değil 15 K yı bitirebilmek???? O yüzden koşacağım. Yarış başlarken tekerlekli sandalye iten koşucuları gördüm ve gerçekten imrendim dedim ki neden ben de düşünemedim. Nasılsa derece değil hedefim keşke bir katkım olsa idi birinin hayatına. Ve tüm köprü boyunca o koşucuları izledim. Dedim ki önümüzdeki yıl amacım belli. Sonra Barbaros Bulvarını inerken Gözde geldi yanıma, o benden hızlı ama arkadan geldi şaşırdım. Dedi ki ben “Selin” in ekibine katıldım. Onun yarışına destek oluyorum. Nasıl yani itebiliyor muyuz? Tabii dedi. Gel ve işte benim için yarış 6.K dan sonra başladı diyebilirim. 4-5 koşucuyız. Güçlü bir ekip ben tırışka ama o az da olsa itmenin insan verdiği motivasyonu anlatamam. Ama Selin’in sandalyesinin tek tekerleğinde sıkıntı var dönmüyor. Zorlanıyoruz. Ama ekip süper o yüzden gidiyoruz koşarak. 10 K geçildi ve benim dizim başladı yine. Biraz geride kalacağım dedim dinlendireyim dizimi, yavaş tempo devam ediyorum. Zorlanıyorum acıyor☹ Derken Kennedy caddesinde, 2 genç kadın gördüm, yorulmuşlar ama itiyorlar tek tek Cumali’yi. (adını sonradan öğrendim tabii) o an dizimi falan unuttum ve hemen yanlarına gittim. İşte o son 3 K öyle bitti. Cumali olmasa koşmazdım, inanın. İlk defa yarışa katılmış. Genç bir delikanlı, Boğazı hiç yukarıdan görmemiş. Sonra bir genç kadın daha geldi yanımıza ve biz Cumali ile finişe birlikte koşarak coşku ile girdik. İnsan olmanın, birlikte, hiç tanımadığımız insanlara destek olmanın verdiği tatlı his ile. Bacağıma son 500 mt.de giren kramp ile koştum ama gıkım çıkmadı. Çıkamazdı da. Cumali o finişi geçecek hem de koşarak.

Deneyin diyorum ve öneriyorum. Koşmak zorunda değilsiniz ama birinin hayatına dokunmanın, fark yaratmanın en güzel yolu bu günlerde sanırım. İşte bundan koşuyorum. Bacaklarım, dizim ağrıyor , hatta 1 hafta geçti dizim hala ağrıyor ama içim kuş gibi…

Bu arada, KODA için koyduğum hedefimi yüzde 121 ile tamamladım . Yine de 26 Kasım!a kadar destek olmak isterseniz https://ipk.adimadim.org/kampanya/CC23260 linkinden destek olabilirsiniz. Ve ve ve tüm bağışçılarıma tek tek yürekten teşekkürler. Siz kendinizi biliyorsunuz. O çocuklar sizlerin katkılarıyla daha mutlu, daha nitelikli eğitimle ülkemize fayda sağlayacaklar. İYİ Kİ VARSINIZ.